He vuelto al "cole", empezado septiembre con bastante curro y tengo el blog abandonado, por puro despiste. Cómo se dice en catalán, "a pams", es decir, a palmos, cosas varias:
- Estos días estoy un poco frustrada, estoy entrenando poco y me siento peor de forma que antes de verano. Supongo que es cuestión de tiempo y caña, pero ando un poco down. He estado saliendo con la bici, aprovechando que Eli se ha comprado una BTT nueva y he estado nadando, pero esta semana tengo déficit de horas.
- Me han empezado a doler las rodillas, curiosamente al cabo de pocas semanas que me hiciera una prueba de esfuerzo y la doctora me dijera que no puedo correr. Era la prueba del nuevo gimnasio y en comparación con la que me hicieron en la Clínica Dexeus ha sido de risa. Ni cinta, ni nada, a la bici un rato sólo, sin medir respiración y realmente todo muy escueto. La doctora no se creía el volumen de ejercicio que hago y - sospecho - que tampoco que mi sobrepeso es por hipotiroidismo...en fin. Me suelta mientras me examina que no puedo hacer deporte de impacto, como correr. Cuando le digo que corro tres veces por semana y que ni de coña voy a dejar de hacerlo (triatlon...te suena?? sabes que se corre??) flipa que no me duelan las rodillas, hasta que me tocó el cuadriceps (momentito orgullo muscular), "ah, claro, es que tienes los cuadriceps muy desarrollados". Bien....Cuando vio que en la bici no me subían las pulsaciones soltó un "realmente tu sobrepeso es por el hipotiroidismo". Vale tía, no me escuchas o qué te pasa?. Al final me pasa una dieta - cuatrocientas calorías superior a la que me pasó la nutricionista de la mutua - y me dice que tendría que perder peso si la sigo. *Suspiro*. Llevo mucho tiempo con dietas hipocalóricas y no hay manera de bajar peso, de ahí mi desesperación, pero en este punto pasé de decirle nada.
-Hablando de nutrición, he empezado a hacer una dieta hiperproteica. He estado resistiéndome mucho a hacerla, este invierno estuve diez días con la dieta Atkins y perdí, pero me quedé sin energía. Mientras la estaba haciendo hice una carrera de 5ks y fue flipante ver cómo no había manera de apretar. Durante toda esta temporada he seguido insistiendo con hipocalórica, pero ya no puedo más. Estoy cansada, ya no sé que más hacer y sinceramente, no puedo soportar más esta situación. Además, se agrava por la sensación de ser "la fuertecita de los tris" ;) Vale, me acepto, me quiero, lo que queráis, pero "ja n'hi ha prou d'aquest color". Así que he decidido que de perdidos al río, ya haré un post sobre el libro que me he comprado y el sistema planteado, pero al menos pinta bien. Llevo dos kilos y pico perdidos en tres días, vamos a ver cómo evoluciona. Estoy fuerte y ya sacaré la energía de mí misma :)
-Voy a dejar de entrenar con el equipo, algunas cosas que no me han gustado, aunque principalmente se trata que para nadar sola ya voy sola ;)
- A nivel de competición, este domingo haré el Triatló de la Dona, distancia más o menos supersprint (300mts, 8ks y 2ks), mi objetivo es ir a probar mis límites e intentar ir a ritmo alto durante toda la competición, que soy muy reservona siempre, me da miedo romperme por el camino y después da rabia tener la sensación que podrías haber dado más.
Y poca cosa más, algunas compras tontas, revisión de la bici, mucho trabajo y muchas ganas de entrenar a saco este invierno! Pero por favor, que el sol dure un poquito más :)

3 comentarios:
Quina crack!
Sembla mentida la quantitat de kilos de voluntat que inverteixes en tot el procés, amanides de les teves habituals dosis de bon rotllo, sinceritat expressiva i tecnofilia galopant. T'admiro profundament en aquest procés que has iniciat: Et porti on et porti, l'única guanyadora ets tu mateixa! David Cortadellas
Estàs com una cabra, això sí.
moltes gràcies David! la veritat és que és tot un camí que estic disfrutant molt i molt, tot ple de descobertes interessants. i sí, estic com una cabra, ja sense remei ;)
Publicar un comentario